وقتی رفته باشی...

از دست درخت ها چه کاری بر می آید؟

وقتی رفته باشی،

هر قدر هم پاییز شوند

تو به یاد هیچ فصل عاشقانه ای نخواهی افتاد.

باد چه کاری می تواند بکند؟

تا کجا موهایت را تعقیب کند

وقتی هیچ وقت قرار نیست بایستی

و به زمزمه دوست داشتنش گوش بدهی

شب، چه کار کند؟

چقدر ستاره ها را برق بیاندازد

ماه را تزیین کند

و آنقدر خودش را کش بدهد تا تو آرام تر بخوابی

با تمام این حرفها

من دست روی دست نمی گذارم

تو مجبوری هر روز صبح

دفتر رسید همان پستچی همیشگی را امضا کنی

و نامه های عاشقانه من را،

 تحویل بگیری

مهربانم

حق بده که با درختها

فرق داشته باشم!

مهدی یکتا