باز تو

توازن طبیعت را برهم زده ای

برای پنگوئن های از همه جا بی خبر،

 خورشید را فرستاده ای

برای قلب من،

 طولانی ترین زمستانی که مسن ترین کلاغ ها به یاد دارند را

خرس های قطبی غرق شده اند

فک های دریایی جشن مفصلی به پا کرده اند

زمین دارد واژگون می شود

نه، درست آمده اید اینجا باغ وحش یا قطب جنوب نیست

مردی دیوانه شده است

زوزه می کشد مثل گرگ ها

گریه می کند مثل گنجشک ها

بره آهویی با چشمهای درشت شفاف

بر بالای جسد مادرش ایستاده است

آخرین شکارچی،

 به تابلو " شکار در ماه می ممنوع است" توجه نکرده بود.

مهدی یکتا

* باز تو از کوچه ی ما گذشتی...